Рубрика «Хикәяләр»
Ак калфак
Айсылу күтәрелеп карады да, телсез калды. Гайшәбикә әби кулындагы энҗе-сәйләннәр белән чигелгән кетер ак калфак бүләк
Яратам сине
Күк зәңгәр икән бит, аны да бүген, 45 яшендә күрде ул. Күкнең зәңгәрлеген күрер өчен дә бәхетле булырга кирәк икән. Бүген ул бәхетле, бөтен дөньяга “Мин бик бәхетле”, «Яратам сине», дип кычкырасы килә.
Мин авыл баласы
Корткачык тавы бик биек. Астыннан тау башына карасаң, башындагы кепкаң төшеп китә. Иң биек турысыннан җәяүлеләр генә йөри. Станцага иң якын, туры юл шуннан…
Ипи тәме
Жыр
Илдар шау чәчәккә күмелгән алмагачлар арасында… Аңа бик рәхәт… Янында ак алъяпкыч кигән Сиринә бөтерелеп йөри… Җыр ишетелә, шундый матур җыр…
Моң
Бу язда да минем үрдәкләрем кайтып, камышларым арасына оя кормаслар микәнни? Уйлыйм, уйлым, уйлыйм да күзләремне ирексездән яшь каплый.
Мин сине яратам
Үткәндәге гамьсезлеге көйдерә. Бу юлы да шулай булды, соңлаган сәламнең авырлыгыннан сыгылды, күз аллары караңгыланды, тыны кысылган кебек булды… Гадәттә авыр, сагышлы хатирәләр иңне баса, ә монда… киресенчә, бар да якты, бар да яхшы, әбисе әйткәнчә инде, үзе… үзе генә гаепле!
