Баяным

Яшьлек дустым син, баяным, 
Гел уйна, һич туктама. 
Туктап калсаң, мин сулырмын, 
Ашыкма әле, ашыкма!

Синең белән яшьнәп үтте
Лачын күк җитез чагым,
Көй-моңнарыңа сарылып, 
Бәхеттә йөзгән чорым!

Бу илаһи моңнарыңа
Азмы куңел чорналды?
Бәгырь түрләрен кузгатып, 
Күзләр яшькә чыланды!

Кайгы-шатлыклар килгәндә, 
Булдың, син, юанычым,
Моң-зарларым сина сыйды, 
Син — кара карлыгачым!

Тормыш диңгезен кичәбез
Бер дулкында тирбәлеп,
Моң сандыгым, ярый син бар, 
Бирәсен дәрт-егәрлек!

Рәхмәт сиңа, тугры дускай, 
Биргәнгә яшәу көчен,
Сөеклемнең куңеленә
Очкын салганың өчен !!!

Марсель ШАРАПОВ
25.07.17.

Оцените статью
Куңел чыңы
Не копируйте текст!