Көз исе
Көз качышлы уйный
җәйнең кочагында,
мәрхәмәтсез түгел, күр, кояш!
Табын тутырып муллык килә әнә,
көзнең исе килә иң алдан.
Рубрика «Автор язмалары»
Гомер очы – күмер
Дөнья мәшәкате белән дин барын да оныткан. Тәүбәгә килмәгән. Әбисе сабый чакта күпме догалар өйрәтте, югыйсә, күңелдән сөйли иде. Кайчан онытты соң ул аларны. Тормышы көйгә салынып, акча исәпли башлагачмы? Әллә инде оятны онытып чит ятакка яткандамы?
Яратам сине
Күк зәңгәр икән бит, аны да бүген, 45 яшендә күрде ул. Күкнең зәңгәрлеген күрер өчен дә бәхетле булырга кирәк икән. Бүген ул бәхетле, бөтен дөньяга “Мин бик бәхетле”, «Яратам сине», дип кычкырасы килә.
Ана теле
Ана теле, әби-бабам теле – татар теле! Гомерем буе горурланып, гомерем буе сокланып, гомерем буе аны югалтудан куркып яшим. Бишектән бирле шул телнең аһәңе белән гомер итеш.
Шатлык яшьләре
Тагын җиргә көз килә, фасыл алышынганда табигать килеш-кыяфәтен үзгәртә. Агачларга әкрен генә сары төс иңә, ара-тирә яуган яңгыр әнә шул агачларның күз яше кебек тоела
Аракы
(барына да аракы гаепле…) Ничә еллар күз алдыннан китми әнә шул өч төстәге сарылы-сорылы чуар мәче. Бүген дә йокысыннан манма суга батып, куркып уянды Гариф. Тын алырга куркып ятканнан соң, торып утырды. Куркырсың да, ничәнче мәртәбәләр әнә шулай тынгы бирми, күзләрен елтыратып, ыржаеп аның өстенә килә. Мәче генә димәссең, күргән саен зурая, усаллана, урман …
Туган жир
Туган жир сагындыра Туган жирдә шатлык югалмас…, — дип яза танылган педагог, җәмәгать эшлеклесе, филология фәннәре кандидаты, журналист Тәлгат Миннибаев үзенең “Туган авыл” шигырендә. Һәм без, бер төркем журналистлар, аның хезмәттәшләре, дуслары, укучылары, фән эшлеклеләре гомерен милләткә хезмәт итүгә багышлаучыларны зурлаучы Кичүчат авылында. Бары 38 ел яшәп киткән укытучым язган “Гаҗәп матур Кичү инеш” ярында …
И, чәчкәм!
Сагыш
“Сары төсне – сагыш”, диләр,
ә мин күрдем балкышын.
Төсле келәм — алтын көздә,
чәчкә сайлыйм аклысын.