Рубрика «Читтә яшәсәм дә…»

Язларыма сусап торган мәлем…
Бер кыйпылчык йөрәк әрнүләргә!
Син кагылма! Болай да бит җаным,
Мөлдерәмә тора түгелергә!

Укырга

  Бөтен дөнья шау чәчәктә иде, Хуш исләрдән башлар әйләнде. «Язмышлардан узмыш юк», дигәндәй, Чәчләребез чәчкә бәйләнде. Шомырт чәчәкләрен яратканга, Көн дә миңа чәчәк китерде. Бер авыр сүз әйтеп, күңелемне Чәчәгең күк, бик тиз шиңдердең. Мәхәббәтем сүнде, уянмас та… Сөюләр дә юктыр шикелле?!  Синең әйткән сүзләр шикләндерә, Күңелем тартмый, сүзең биздерде. Мин күтәрә алмыйм авыр …

Укырга

Яңгыр тамчысына эрим,
Күзләрем кайчак юеш.
Авыр язмышлар бирәсең
Ник аямыйсың, тормыш?

Укырга

«Шәhәрләрдә яшисез дә,
Сагынасыз авылны…»- 
Әти-әни әйткән сүзләр
Телеп куя бавырны.

Укырга

Кичер мине, әнкәй , дидем дә соң,
Кайсы яктан икән, сагыш-моң.
Күз яшеңне һич тә күтәралмыйм,
Булмас микән, әни, җаным, соң.

Укырга

Төшенсә дә тормыш шаукымына,
Йөзә бары салкын карашта,
Һәр кайсыбыз ярдәм кулы сузса,
Канатланыр гуя фәрештә.

Укырга

Әйт әле син,минсез ничек сиңа, Төнең татлы,көнең затлымы? Әллә киресенчә,төнең әрнүлеме, Ә көннәрең айдай яктымы?…

Укырга