Рубрика «Шигырьләр»

Соңладым… Соңладым… Соңладым…
Җанымда соңгы кыл чыңлады.
Китү тиз. Әйләнеп кайтканчы
Бер гомер аралык югалды.

Укырга

Түбә кыегында сөнге бозлар,
Яз киләсен хәбәр итәдер.
Күңелемнең иләсләнгән мәле
Һаман ак бураннар көтәдер.

Укырга

Бу дөньяда үз — үзеңне аклар өчен,
Күңелеңне яралардан саклар өчен,
Хисләреңне «ят»- якыннан яклар өчен,
Вакытында китә белү кирәк икән.

Укырга

Синнән башка яши алмавымны
Йөрәк аңлый, хәтта акыл таный.
Туып килгән һәрбер яңа таңым
Синсез үткән көннәремне саный.

Укырга

Битарафлык диңгезендә йөзәм,
Акрын гына, дулкын җаена.
Онытылам…
Уйларым минем диңгез чигендә,
Тик җитә алмыйм аның ярына

Укырга

Тормыш- диңгез, диләр…
Суга сусап,
очкын чәчеп, эчкә керелгән.
Дулкынының әче тоз исенә
ихлас күндем…

Укырга