Рубрика «Шигырьләр»
Өметле тоем
Битарафлык диңгезендә йөзәм,
Акрын гына, дулкын җаена.
Онытылам…
Уйларым минем диңгез чигендә,
Тик җитә алмыйм аның ярына
Тапканнарым
Тормыш- диңгез, диләр…
Суга сусап,
очкын чәчеп, эчкә керелгән.
Дулкынының әче тоз исенә
ихлас күндем…
Юк!..Өр-яңадан!
Сөю үлде!..
Энәләргә кулым канаттым.
Ямаулыкка калгач булмаганын,
Раббым тагын кабат аңлатты…
…Синсез генә яңа таң атты.
Әти кызы!..
Кабереңә килдем әле, әткәй!
Нихәл, диеп, башым иямен.
Сагындым бит, әти, жаным, диеп,
Алларыңа тезем чугәмен.
Кышкы алма
Ялгыз алма. Сулган агач.
Төссез дөнья…- ә ул көлә!
Аңлап булмас иң гаҗәбе:
боздан торган күңел
әле көлә белә.