Рубрика «Ызандашлар»
Зифа
Баяным
Яшьлек дустым син, баяным,
Гел уйна, һич туктама.
Туктап калсаң, мин сулырмын,
Ашыкма әле, ашыкма!
Тукай якташы
Кайтар мине үз яныңа!
Кайтар мине кабат үз яныңа,
Җаным читтә калды адашып.
Уйларымда йөрим үз-үземә,
«Мин — бәхетле», диеп алдашып.
Балачак
Сандыгым тулы серләр… Әй, гомерләр, гомерләр Сандыгым тулы серләр… Нигә шулай бик тиз үтәсез икән дә, кая шулай ашыгасыз-чабасыз икән?!… Менә, хәтер сандыгымны «ачып» куйдым да, анда сакланган кайбер хәтирәләремне барлап чыгарга булдым әле… Нигә язам соң бу юлларны, ник актарам әле мин сандык эчләрендәге серләремне?! Нигә дип …
Ялгыз биим
Минем күңел ялгыз гына вальс бии.
Бию көе-йөрәгемнең сагынуы.
Мең кәррәгә арткан шушы газапларны
Әйтегезче,онытырга бармы юлы?
Аңлый алмыйм…
Җәйге болын
Җәем күрке — гөлчәчәкле болын,
Каршы алчы, бүген мин — кунагың.
Сине өз(е)леп яратканга килдем,
Күреп калыйм ямьнәреңне, дидем.