Рубрика «Ызандашлар»

Исеңдәме, урман аланында, Безне кавыштырган олы имән?! Еллар сынавына түзә алмый Горур башкайларын түбән игән…

Укырга

  И, авылым, һич китмимен, синдә калам! Мин бит синдә туып-үскән газиз балаң. Синдә генә сагышларга дәва табам. Каршылыклар очраса җаен табам. Уңдырышлы туфрагыңа орлык салам. Текә ярлы тауларыңнан куәт алам. Челтерәп аккан чишмәләрдән сулар алам. Сандугачның сайрауларын көйгә салам. Кышларыңда сулап туймас чиста һаваң. Көзләр җитсә, өлгерәләр миләш, балан. Язын иссә фирүзәдәй назлы җилләр, …

Укырга

  Чык кузгатып чыктым болыннарга, Атар-атмас җәйнең иртәсен. Качып кына бәлки күзәтермен Тургайларның черем иткәнен. Йокла, тургай, сине уятмамын, Мин бозмамын тынлы аһәңне. Шыпырт басып сине урап үтәм, Тик тибрәтеп салкын чирәмне. Уянмаган әле күбәләкләр, Уянмаган сары тузганак. Читтән генә әллә күзәтәме… Бары мине ачы кузгалак. Күз карашым төбим офыкларга, Чиге бармы икән дөньяның? Соравыма …

Укырга

Намаз саен дога кылдык,
Тигез картлык сорап күктән.
Ни арада гомеркәйләр,
Агымсудай үтеп киткән.

Укырга

Озатырмын уйларымны Очсын диеп болытларга. Кышлар белән юатырга, Язлар килгәч елатырга.

Укырга

Жан Батист Арман Гульермоның «Мадам Гульермо пишет письмо 1892 г.» картинасына карап Имән өстәл, ак эскәтер, кулда — каләм, Сиңа хатлар яза-яза уйга калам. Яннарымда бөтерелә синең дәвам — Нәкъ син инде, ут йомгагы — газиз балам!

Укырга

Галиҗанәп вакыт! Кайтар мине
Бер гөнахсыз бала чагыма —
Сабый җаным уйнап туймады ла
Туган йортта, туган ягымда!

Укырга

Китэм инде…Укенечсез, упкэсез…Куклэремэ рэхмэт эйтеп…Мин яратам сезне кешелэр…. Илфак Шигапов

Укырга