Җаналмам
Син булмасаң җанда җылы булмас,
Синнән башка мин бит Яналмам,
Синең белән генә дөньям якты,
Синдә яшәү көчем, Җаналмам!
Бер буран арасы…
Бу буран шулкадәр көтелгән!
Алҗытты дөньяның карасы…
Йөрәктән йөрәккә ераклык
Кайчакта бер буран арасы…
Син бар…
Син —
йөрәгемә
уелган
шатлыгыммы,
сагышыммы?
Сандугачлар аша
юлладым мин
тавышымны.
Таныдыңмы?..
Сиңа кайттым…
Мин янәдән сиңа кайттым… кайтыш,
Ерак араларны якын күреп.
Баскыч төбен сырып алган мүкләр,
Бертуктамас көзге яңгыр сеңеп.
Сабырлык
Сабырлыктан бура бурап куйдым,
Ырмауларын таслап, шомартып.
Гомер елларымны өеп мендем,
Саный-саный, хәтер яңартып.
Мин сагындым
Болытларга язам:»Мин сагындым»…
Сиңа дигән яшерен сүзләрем.
Язгы бөре исе булып килсен сиңа,
Ишетмәсен беркем серләрем…
Исәрме мин?
Мин җиремдә янып торган йөрәк эзлим!
Яратуга тулган күзләр эзлим кабат!
Таптым дисәм — сүнеп барган учак көле…
Һәм бәгырьдә нидер әрни… канап-канап…
Таты тансык ирегең!
Белеп яшик
Хөрмәтләшеп яшик, аңлап барыбер
Берең алдан дөнья куйганын.
Яши белеп яши алсак иде,
Ямен, тәмен тоеп дөньяның.