Туган якка кабат язлар кайтты,
Кар сулары эреп агалар.
Ишек төпләрендэ моңаешып
Тора кебек чаңгы-чаналар.
Кышка кадәр алар чоланнарга,
Хәл җыярга менеп кунаклый.
Чаңгы-чана хәле мөшкел икән
Ямьле язны алар куралмый.
Җылы җәйгә хозурлана алмый,
Курә алмый көзнең байлыгын.
Кышлар җиткәч кабат җиргә төшеп
Тоя алар карның салкынын.
Ә быел мин кызык итәм әле:
Чоландагы чаңгы-чанамны
Алып төшеп җиргә яз курсәтәм,
Җәй күрсәтәм, көзне аннары.
Гөлусә Галимҗанова
7.03.17.
