Тубә кыегында сөңге бозлар,
Көмеш тамчы җиргә коела.
Карлар эри, язгы сулар ага,
Әйтерсең лә дөнья җылына.
Иртән торсаң, кичәге гузәллек,
Никтер туңып бозга әйләнә.
Яз узенчә көнне буш уздырмый,
Кабат-кабат кышка бәйләнә.
Яз сылукай бирешмәскә тели,
Сөңгеләрдән тамчы коела.
Эри карлар, кар эрегән җирдә
Нәни кулләвекләр җыела.
Иртән торсаң, кыш хакимлек итә,
Ишелеп-ишелеп ап-ак кар ява.
Буран уйный, яуган ап-ак карлар,
Бар жиһанга очып тарала.
Озакламас кышның бу көннәре,
Язга инде ерак калмаган.
Сыерчыклар җыры ишетелә,
Туган якка алар юл алган.
Гөлусә Галимжанова,
Күшәр авылы
27.03.17